હે અર્જુન, મારા ભક્તો ખૂબ જ અનોખા અને નિરાળા છે. કેટલાક મને તેમનો પિતા માની મારી સાથે પુત્ર જેવો વ્યવહાર કરે છે તો કેટલાક મને માતા (દુર્ગા માતા) માને છે. કેટલાક મને મિત્ર (સુદામા) માને છે અને કેટલાક મને પ્રેમ સાથે જોડે છે, જેમ કે ગોકુલની ગોપીઓ જે મારા પ્રેમમાં દુનિયાના તમામ રીતરિવાજો ભૂલી જાય છે. તેના મગજમાં દરેક જગ્યાએ, તેની નજરમાં, મારું સ્વરૂપ હંમેશાં હાજર છે. જે લોકો જે રીતે મારું ધ્યાન કરે છે તેમને તે સ્વરૂપમાં હું મળું છું. ઘણા સંપૂર્ણ ઋષિઓ મને પ્રેમ કરવા માટે ગોપીઓ તરીકે ફરીફરીથી જન્મ લે છે. હું તમામ ભક્તોને તેમની ભક્તિ માટે તેમના ગમતા સ્વરૂપમાં દર્શન આપું છું. હું જ તેમનો પિતા છું, હું જ તેમની માતા છું, અને હું જ મિત્ર અને પ્રિય પણ છું.
આ સાંભળીને અર્જુને પૂછ્યું, શું કોઈ ભક્ત તમને પ્રેમ કરી શકે છે? આ સાંભળીને શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે પ્રેમ એ ભક્તિ છે. જેના હૃદયમાં પ્રેમ નથી તે મારા ભક્ત કેવી રીતે હોઈ શકે? સાચું કહું તો હું પ્રેમ છું. પ્રેમ એ દિવ્ય છે. આ સાંભળીને અર્જુન કહે છે કે કોઈને પ્રેમ કરવાની કોઈ પદ્ધતિ નથી, પરંતુ પૂજા કરવાની ઘણી રીતો છે. તમારા ભક્તો આ પદ્ધતિઓ અનુસાર તમારી પૂજા-અર્ચના કરે છે.
ત્યારે શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે ઓ અર્જુન ઉપાસના એ મનની પ્રથા છે અને મનની સાધનને કોઈ વિદ્ધિ ણા હોય. જેમ બે પ્રેમાળ પ્રેમીઓ એકબીજાને માંથી પ્રેમ કરે છે. તેમ મારા ભક્તો ભક્તિ કરે છે. વિધી તો દુન્યાવી લોકોએ બનાવી છે. હું પણ તે તેમની બનાવેલી વિધિ દ્વારા કરવામાં આવેલી ભક્તિનો સ્વીકાર કરું છું. પરંતુ મારો ભક્ત પદ્ધતિ પ્રમાણે પૂજા કરે છે કે નહીં તે મને દેખાતું નથી. હું ફક્ત ઉપાસકની ભાવના જોઉં છું. હું જોઉં છું કે તેને મારા પ્રત્યે પ્રેમ અને ભક્તિ છે કે નહીં. કોઈ પણ ઉપાસના દ્વારા મને પ્રાપ્ત કરી શકતું નથી જેમાં ફક્ત વિધિ છે અને ત્યાં કોઈ પ્રેમ અને ભક્તિ નથી. મને સંપૂર્ણ રીતે પ્રાપ્ત કરવા એક જ પદ્ધતિ છે, બસ તમારું મન મારામાં રાખો, મારું ધ્યાન કરો.
આ સાંભળીને અર્જુન કહે છે કે આ સંબંધમાં બીજો વિચાર છે. ધ્યાન કરતી વખતે, તમારે ફક્ત ધ્યાનમાં રાખવાની કોઈ રીત હોવી જોઇએ અને વિશ્વના કોઈ પણ વિચારો તમને દખલ ન કરે? આ સાંભળીને શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે હા એક સહેલો રસ્તો છે, પરંતુ તે કોઈ પદ્ધતિ નથી પણ યુક્તિ છે, યોગિક કળા છે. જે ધ્યાન કરવામાં ઘણી મદદ કરે છે.
