દુનિયા હનુમાનજીની શક્તિઓ વિશે તો જાણે જ છે, પરંતુ એકવાર હનુમાન દાદાને તેમની શક્તિ અને ગતિ પર અભિમાન આવી ગયુ, તો ભગવાન રામ આ જોઈને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા. ભગવાન રામે હનુમાનજીના આ અભિમાનને તોડવામાં વિલંબ કર્યો ન હતો. ભગવાન રામ અને તેમના ભક્ત હનુમાનની આ પૌરાણિક કથા લોકપ્રિય છે. અમે તમને જણાવી રહ્યા છીએ કે શક્તિ, બુદ્ધિ અને શક્તિના દાતા હનુમાનજીને અભિમાન આવી ગયુ ત્યાર પછી ભગવાન રામે તેને કેવી રીતે તોડ્યુ.
એક પૌરાણિક કથા અનુસાર, ભગવાન રામ અંતર્યામી હતા, તેઓ અગાઉથી જાણતા હતા કે ક્યારે, ક્યાં, શું થઈ રહ્યું છે અને શું થવાનું છે. એકવાર તેણે હનુમાનજીને કોઈ કામ કરવાનું કહ્યું. હનુમાન, રામના પરમ ભક્ત, તેમની વિનંતીને તે કેવી રીતે ટાળી શકે? તે સંમત થયા, પરંતુ આ વખતે તે તેના પર ઘમંડ અનુભવવા લાગ્યા. આ તે સમયની વાર્તા છે જ્યારે ભગવાન શ્રી રામ લંકા જવા માટે સમુદ્ર પર પુલ બનાવવાની તૈયારી કરી રહ્યા હતા. શ્રી રામજી સમુદ્ર સેતુ પર શિવલિંગ સ્થાપિત કરવા ઈચ્છતા હતા. તેણે હનુમાનજીને કહ્યું કે કોઈ શુભ સમયે કાશી જઈને ભગવાન શંકર પાસે શિશ્ન માંગી લે. ધ્યાનમાં રાખો કે તમારે કોઈ શુભ સમયે પાછા આવવાનું છે અને તેને સ્થાપિત કરવું પડશે. હનુમાનજી થોડી જ વારમાં કાશી પહોંચી ગયા. તે આના પર ગર્વ અનુભવવા લાગ્યા. તેઓએ વિચાર્યું કે આ કેટલી મોટી વાત છે. અંતર્યામી ભગવાન શ્રી રામજીને આ વાતની જાણ થઈ. તે જાણતો હતો કે હનુમાનના મનમાં શું છે. તેણે સુગ્રીવને બોલાવીને કહ્યું કે શુભ સમય પસાર થવાનો છે.
આ રીતે તૂટી ગયું હનુમાનજીનું અભિમાન
શુભ સમય પસાર થવાનો હતો જ્યારે હનુમાનજી પણ પધાર્યા. તેણે શ્રી રામને પૂછ્યું, તમે મને કાશી મોકલીને મારી સાથે આવું કેમ કર્યું? શ્રી રામે કહ્યું કે મારાથી ભૂલ થઈ છે. મારા દ્વારા સ્થાપિત આ રેતીના લિંગને જડમૂળથી ઉખેડી નાખો, હું તરત જ તમારા દ્વારા લાવેલા લિંગને સ્થાપિત કરીશ.
હનુમાનજીએ શિવલિંગને પોતાની પૂંછડીમાં લપેટીને ઉખાડી નાખવાનો પ્રયાસ કર્યો. શિવલિંગને હલાવવાની વાત તો ભૂલી જાવ, તે સહેજ પણ હલ્યું નઈ પોતાની જગ્યાથી. હનુમાનજીનો પોતાની શક્તિ અને ગતિનો અભિમાન ચકનાચૂર થઈ ગયો. તેણે શ્રી રામના ચરણોમાં માથું નમાવ્યું અને પોતાની અજ્ઞાનતા માટે માફી માંગી.
આ રીતે જો તમે ભગવાનના પરમ ભક્ત હોવ અને તમારા કામમાં ખૂબ જ કુશળ હોવ તો પણ તમારે અભિમાન ન કરવું જોઈએ. કહેવાય છે કે અભિમાન તો રાવણનું પણ નહોતું રહ્યું. અહંકારની આગળ બધું અદૃશ્ય થઈ જાય છે. માત્ર જુકેલા વૃક્ષો જ ફળ આપે છે. સૂકું ઝાડ તો તાડની જેમ ઊભું જ રહે છે.
